Ταινία: 2 girls

2 girls
[Δυο κορίτσια]
του Kultug Ataman,
Τουρκία, 2005. (103’)

[youtube]https://www.youtube.com/watch?v=xdPFtPcCTqY[/youtube]

Στο Δυο Κορίτσια παρακολουθούμε ένα μικρό χρονικό των τελευταίων στιγμών μιας εφηβείας. Οι ηρωίδες συναντιούνται και είναι εμφανέστατα τελείως διαφορετικές μεταξύ τους.

Η Μπεχιγιέ εκπροσωπεί το κομμάτι των εφήβων που χτίζουν την εικόνα του εαυτού τους μέσα από την αμφισβήτηση. Είναι η “έξυπνη” που περνώντας στο πανεπιστήμιο αγωνίζεται να κερδίσει πόντους μέσα σε μια κοινωνία που θεωρεί τα κορίτσια μόνο εκπαιδευόμενες νοικοκυρές. Τα βάζει με την “εξουσία” τόσο μέσα στο σπίτι, υπονομεύοντας τη φυσική θέση κυριαρχίας του μεγαλύτερου αδερφού, όσο και έξω από το σπίτι, περπατώντας άγρια, ντυμένη στα μαύρα και κλέβοντας βιβλία στο πολυκατάστημα.
Κάπου εκεί συναντάει το ξανθό κοριτσάκι, την Χαντάν, που αντιπροσωπεύει ότι αυτή δεν είναι και δε θα ήθελε ποτέ να γίνει. Την όμορφη “μπάρμπι” που παίζει καλά το ρόλο της κοπέλας που δεν έχει και πολύ μυαλό γιατί, “τι χρειάζεται το μυαλό στις γυναίκες άλλωστε;” Αυτή είναι η “χαζογκομενίτσα” που θα είναι τυχερή αν καταφέρει να ολοκληρώσει κάποια στοιχειώδη εκπαίδευση πριν βρει το άντρα που θα την παντρευτεί και θα την πάρει “υπό την προστασία του”. Το γλυκό κορίτσι που δεν φαίνεται να απειλεί τίποτα και κανέναν. Ασχολείται με το μακιγιάζ, τα ρούχα, τα αξεσουάρ, κάνει βόλτες στο εμπορικό κέντρο και τα βιβλία δεν της λένε τίποτα.

Και η μια πέφτει πάνω στην άλλη. Η συνάντηση τους έχει κάτι το παράδοξο. Δυο κορίτσια που θα έπρεπε “κανονικά” να μην έχουν κανένα κοινό μεταξύ τους, γοητεύονται η μία από την άλλη. Με αυτή την ευκολία που έχουν μερικές φορές οι έφηβοι, ανοίγουν η μία στην άλλη και ανταλλάσουν τις ματιές του για τον κόσμο. Έτσι ζουν μια σχέση που δεν έχει ξεκάθαρο στάτους, είναι κάτι μεταξύ πρώτου έρωτα, κοριτσίστικης φιλίας, ερωτικής σχέσης, αδερφικής φροντίδας, είναι όλα αυτά μαζί και, θεωρητικά, θα μπορούσε να εξελιχθεί σε οτιδήποτε από όλα αυτά. Η Μπεχιγιέ και η Χαντάν αιωρούνται στο μεταίχμιο και κρατιούνται χέρι-χέρι…

Το Δύο Κορίτσια σχολιάζει το συμβατικό και το αντισυμβατικό και δηλώνει ότι οι άνθρωποι προχωρούν δια-σχίζοντας τις συμβάσεις. Το που θα βρεθούν, μας λέει η ταινία, δεν είναι προδιαγεγραμμένο όμως, είναι σίγουρο, πως τα πράγματα ανατρέπονται. Οι σχέσεις με τους άλλους μπορούν να γίνουν το υλικό και η αφορμή αυτής της ανατροπής.